De SV Eemnes wil presteren met eigen opgeleide jeugd. Dit seizoen hebben de talenten van onze JO19-1 al meerdere keren mogen ervaren hoe het is o m te kunnen spelen in het eerste team bij de heren. Sterker nog, ze bleken van een duidelijke meerwaarde. Afgelopen zaterdag was het bij de vrouwen zover. Vanuit de MO17-1, een groep die “barst” van het talent, hebben Plien van Schaik en Eva Majoor hun eerste minuten in Vrouwen 1 gemaakt.
Ons vrouwenteam, dit jaar voor het eerst uitkomend in de 3e klasse en zich daar goed weet te handhaven, moest als gevolg van een aantal afwezigen en wat lichte blessures een beroep doen op hulp uit andere teams. Het speelschema van Vrouwen 1 en 2 en de MO20-1 gaf aanleiding tot een dusdanige puzzel, dat uitgekomen werd bij de MO17-1. Overleg tussen de beide trainers (Martijn Grob en Wim van der Craats) leverde de afspraak op, dat Plien en Eva, na hun wedstrijd tegen Sparta Nijkerk, naar Amsterdam zouden komen, om daar een half uur met de vrouwelijke hoofdmacht tegen DVVA-2 mee te spelen.
Beide meiden vielen niet direct met hun neus in de boter, wel letterlijk in de modder en werden geconfronteerd met het nodige onsportieve gedrag. Op een door de vele regen, nat en sompig grasveld mochten ze ervaren hoe het is om te spelen op het niveau waar je graag als jonge speelster heen wilt. Tegelijkertijd maakten ze ook kennis met een tegenstander, die de sportieve uitgangspunten wat minder nauw nam. Alle registers werden opengetrokken om een 0-2 voorsprong voor Eemnes om te buigen in Amsterdams voordeel (scheidsrechter uit het eigen team, steeds meer speelsters van DVVA Vrouwen 1 inbrengen zonder controle, buitenspeldoelpunten van DVVA goedkeuren en voor Eemnes wel affluiten).
De trainer/coach van de Eemnesvrouwen baalde het meeste van de impact, dat dit gedrag had op het wedstrijdbeeld en spelplezier.
Wim: “Je wilt het vrouwen- en meidenvoetbal promoten. Wij willen als SV Eemnes jonge meiden stimuleren door van een uitdaging (even een wat smallere selectie) een kans (inbreng van jonge meiden) te maken en dan moet ik vervolgens onder dergelijke omstandigheden twee enthousiaste meiden van zestien jaar laten debuteren. Daar baal ik ontzettend van. Voor mijn team, waarvan ik vind dat ze, kijkend naar de slechte omstandigheden, prima gespeeld heeft, was het een lesje in mentale weerbaarheid, want je kunt bijna vooraf inschatten dat dit gaat gebeuren. Met Bart Vos praat ik daar ook regelmatig over, want mentale weerbaarheid is voor de meeste Eemnes-teams echt een ontwikkelpunt, zeker als je naar Amsterdam of Almere moet. Voor Eva en Plien vind ik het echt vervelend. Ze hebben het hartstikke goed gedaan, maar ik had ze een start in het hoogste vrouwenteam gegund, waarbij de uitslag werd bepaald door wie het beste voetbal speelde en niet door al die onzin, die ik hier vandaag allemaal gezien en meegemaakt heb. Belangrijkste is, dat ze desondanks, en dat geldt zeker voor Eva, die niet op haar eigen positie speelde, zich prima staande hebben gehouden.”
Een in alle opzichten leerzame middag dus voor beide meiden, die met hun eigen team hard op weg zijn om de titel binnen te halen. Top gedaan, meiden!